PIERWSZE PIĄTKI

Wyraz naszej miłości i szacunku dla Najświętszego Serca Pana Jezusa
Zadośćuczynienie za nasze grzechy

Przedmiotem święta i w ogólności nabożeństwa do Boskiego Serca jest samo cielesne, ludzkie serce Pana Jezusa. Ponieważ jest istotowo zjednoczone z drugą osobą Boską, toteż jest człowieczym sercem samego Boga i jest jednocześnie symbolem oraz siedzibą niezmiernej miłości naszego Odkupiciela do rodzaju ludzkiego. Tą miłością otoczył nas Pan Jezus, abyśmy także i my Go podobnie kochali, Jego czcili i wielbili.

Nabożeństwo to sięga swymi początkami aż na Kalwarię, kiedy to żołnierz włócznią otworzył bok Ukrzyżowanego, z którego wypłynęła krew i woda. W ten sposób Zbawiciel otworzył swe serce jako źródło swej miłości. Na przestrzeni wieków żyło wielu świętych, czcicieli Boskiego Serca, w którym to znajdowali ukojenie swoich trudów. (*)

Najwięcej o tym pięknym nabożeństwie przekazała nam św. Małgorzata Maria Alacoque, której w latach 1673-75 sam Zbawiciel osobiście się objawiał. Pan Jezus powiedział jej między innymi: “Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom… Ono pragnie rozlewać łaski za twoim pośrednictwem i wzbogacać ludzi Bożymi skarbami. W nim znajdą wszystko czegokolwiek będą potrzebować dla ratowania swych dusz z przepaści zguby”.

“Jeśliby mnie choć trochę ukochano, to za nic bym sobie uważał wszystko, co wycierpiałem dla ludzi… Ty przynajmniej staraj się Mi zadośćuczynić o ile to będzie w twej mocy, za ich niewdzięczność… zwłaszcza zaś przyjmować Mnie będziesz w Komunii świętej w każdy pierwszy piątek miesiąca…”.

“Oto Serce, które tak ogromnie umiłowało ludzi, że niczego nie szczędziło, aż do zupełnego wyniszczenia Siebie, dla okazania im Swej miłości. W zamian za to doznaje od większości ludzi gorzkiej niewdzięczności, wzgardy, nieuszanowania, lekceważenia, oziębłości i świętokradztw, jakie Mi oddają w tym Sakramencie Miłości. Dlatego żądam, żeby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był odtąd poświęcony, jako osobne święto na uczczenie Mojego Serca i wynagrodzenie Mi przez Komunię świętą i inne praktyki pobożne zniewag, jakich doznaję…”.

Dwanaście obietnic Boskiego Serca

Wszystkim czcicielom Najświętszego Serca Pana Jezusa, Boski Zbawiciel przyrzekł, co następuje:

1. Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie.
2. Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach.
3. Będę ich pocieszał we wszystkich utrapieniach.
4. Będę im bezpieczną ucieczką w życiu, a szczególnie przy śmierci.
5. Wyleję obfite błogosławieństwa na wszystkie ich przedsięwzięcia.
6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło nieskończonego miłosierdzia.
7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
8. Dusze gorliwe dojdą szybko do doskonałości.
9. Błogosławić będę domy, w których wizerunek mego Serca będzie czczony.
10. Kapłanom dam dar kruszenia serc najbardziej zatwardziałych.
11. Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje zapisane w mym Sercu i na zawsze w nim pozostaną.
12. Przyrzekam w nadmiarze miłosierdzia Serca Mojego, że wszechmocna miłość Moja, udzieli tym wszystkim, którzy przyjmą Komunię św. w pierwsze piątki przez dziewięć miesięcy z rzędu, łaskę pokuty, iż nie umrą w niełasce Mojej ani bez sakramentów świętych, a Serce Moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie ich życia.

Praktyczne wskazówki: W pierwszy piątek miesiąca należy przyjąć Komunię świętą jako zadośćuczynienie za grzechy i zniewagi. Do spowiedzi można przystąpić w oktawie przed lub po Pierwszym Piątku. Po Mszy świętej należy odmówić przepisane nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa, takie jak: litania, modlitwa na Pierwszy Piątek, przebłaganie Boskiego Serca za grzechy itd.

Każdy, kto odprawia to albo jakiekolwiek inne nabożeństwo, musi się starać doskonalić swoje życie, a to oznacza, że będzie się wystrzegał także grzechów powszednich.

PIERWSZE SOBOTY

Wyraz naszej czci i miłości do Matki Bożej
Wynagrodzenie Maryi za nieprawości wyrządzone Jej Niepokalanemu Sercu i błaganie o nawrócenie grzeszników

Ponieważ z upływem czasu ludzkość zobojętniała na dobrodziejstwa Chrystusowego Odkupienia i zaczęła pędzić do swej zguby, Pan Bóg rozszerzył na świecie cześć Najświętszego Serca Jezusowego i cześć Niepokalanego Serca Maryi Panny, aby nam w ten sposób najlepiej ukazać niezmierną miłość tych dwóch osób, które całkowicie się ofiarowały dla naszego zbawienia, i aby im wynagrodzić za tę obojętność, której tak często od ludzi doznają.

Kult Niepokalanego Serca Maryi Panny został potwierdzony objawieniami fatimskimi Matki Bożej. Najświętsza Maryja Panna ukazała się trójce dzieci i nakazała im, aby na całym świecie zaczęto w szczególny sposób czcić Jej Niepokalane Serce, tzn., aby ludzie gorliwie się modlili i podejmowali ofiary z miłości do Pana Jezusa w intencji nawrócenia grzeszników i jako wynagrodzenie za nieprawości czynione wobec Maryi Panny. W objawieniach fatimskich Najświętsza Maryja Panna w zamian za cześć dla swojego Serca obiecała światu długi okres pokoju, nawrócenie Rosji, swym czcicielom łaskę potrzebną do zbawienia a także nawrócenie grzeszników. Matka Boża powiedziała w Fatimie: “Niech ludzie nie obrażają więcej naszego Pana, który już i tak jest tak bardzo znieważany”.

Ten kult oficjalnie rozszerzył na cały katolicki świat Papież Pius XII, który w 1942 roku poświęcił cały świat Niepokalanemu Sercu Maryi Panny.

Nabożeństwo do Niepokalanego Serca wyprasza nam bowiem łaski u Najświętszego Serca Jezusowego, a przez to jednoczy nas w łasce uświęcającej z Panem Jezusem a przez Niego z Ojcem niebieskim w jedności Ducha Świętego.

Nabożeństwo ku czci Niepokalanego Serca Maryi Panny

1. Codzienne odmawianie Różańca świętego.
2. Nabożeństwo 5 sobót, czyli 5-ciu pierwszych sobót miesiąca następujących po sobie, za co Maryja Panna obiecała, że w godzinę naszej śmierci wyprosi nam łaski potrzebne do zbawienia. Do tego nabożeństwa zalicza się:
   • Spowiedź święta w oktawie pierwszej soboty.
   • Komunia święta, ofiarowana na pocieszenie Serca Maryi Panny za liczne zniewagi Boga, które także Ją ranią.
   • Różaniec święty.
   • 15-minutowe rozważanie tajemnic różańca świętego.
3. Nabożeństwo innych pierwszych sobót (prócz tych pięciu), do którego należy: Komunia św., różaniec św., modlitwy i medytacja oraz wykonanie jakiegoś dobrego uczynku, ofiary – wszystkie te akty w duchu umartwienia i wynagrodzenia.
4. Częste odmawianie modlitwy poświęcenia Niepokalanemu Sercu.

Przywilej pierwszej soboty

Przywilej ten został objawiony Papieżowi Janowi XXII, gdy Najświętsza Maryja Panna powiedziała mu: “Janie, namiestniku mojego Syna, masz mi składać dzięki za swą wysoką godność, którą ci sama wyprosiłam u mojego Syna. Oczekuję od ciebie uroczystego zatwierdzenia zakonu karmelitańskiego, który pochodzi z mojej góry Karmel… Gdy ktoś z tego zakonu albo jego Bractwa odejdzie z tego świata, a przez swoje grzechy trafi do czyśćca, wtedy ja, jako czuła matka, zstąpię do tego miejsca oczyszczenia w sobotę po jego śmierci. A tych, którzy tam jeszcze będą, wywiodę do błogich przybytków żywota wiecznego”.

Papież Jan XXII ogłosił ten przywilej w bulli “Sacratissimo uti culmine” 3 marca 1322 roku, a Papież Paweł V potwierdził go 5 lipca 1612 dekretem, w którym czytamy: “Zezwala się, by ojcowie karmelici głosili kazania, że lud chrześcijański może wierzyć w pomoc, którą otrzymają dusze członków zakonu karmelitańskiego oraz jego Bractwa; co znaczy, że do dusz tych, którzy nabożnie umarli, a za swego życia:
– nosili szkaplerz,
– zachowali cnotę czystości w swoim stanie,
– odmawiali małe godzinki maryjne lub inną zamienną modlitwę,
– w sobotę po ich śmierci Najświętsza Panna przybędzie z pomocą ze swoim wstawiennictwem i swoimi zasługami”.